Op zoek naar een vulkaan en beautiful Oregon!
07 sep. 2015
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Afstand: 300 km / hotel: Camas Hotel
Vandaag combineer ik met het reisverslag van morgen.... Waarom? Omdat het vandaag echt de slechtste dag was tot nu toe. We hebben alleen maar wolken gezien, die zelfs tot aan de grond hingen! En de ruitenwissers hebben niet stil gestaan......
Nadat we gisteravond nog een heerlijke avond hebben gehad in de loft, compleet met een invasie van wasberen en een prachtige sterrenhemel, zijn we vanochtend vertrokken richting het zuiden (in de
hoop op beter weer).
Het mocht niet zo zijn.... Mnt St. Helens, de vulkaan die in 1980 zijwaarts is uitgebarsten en heel veel slachtoffers heeft gemaakt, lag zo dik verpakt in het wolkendek, dat we echt niets hebben
gezien van die hele vulkaan niet. We hebben de 16 mile gereden richting de top, maar helaas. We hebben bordjes gelezen bij uitkijkpunten en de plaatjes erbij gekeken om toch nog een indruk te
krijgen van wat je normaal dus kon zien. Hier wat foto's om te laten zien wat wij zagen.... De verwoesting zagen we wel, maakte ook indruk, maar uiteindelijk overwon het baalmoment.....
Oh ja.... en dit had het uitzicht dus moeten zijn (met dank aan iemand die wel goed weer had)
Nu zitten we op de kamer in een druilerig stadje aan de Columbia River. Het hotel ligt in historic downtown Camas aan een mooie straat vol bomen. Voor nu kijken we naar de dag van morgen wat het
weer doet, anders gaan we de route echt aanpassen, want hier worden we een beetje triest van.
----------------------------------------------------------------------------
Afstand: 500 km / hotel: Best Western Prineville
Vanochtend stonden we op met wederom dikke mist. Hotel Camas had wel een heerlijk ontbijt, compleet met quiche, heerlijk! We zijn vroeg op pad gegaan, want dit zou de langste rijdag worden.
We begonnen onze rit langs de Columbia River, over de historische route die ons langs de meest prachtige watervallen bracht! De eerste waterval was vanaf de weg al geweldig om te zien. Ik dacht dat
dit de beroemde Multnomah was, en volgens een kleind bordje was er een trail van een halve mile. Afijn, na echt al zeker een mile gelopen te hebben over een eigenlijk niet echt begaanbaar modderig
en glad pad die evenwijdig langs de weg liep, besloten we terug te gaan want dit ging hem echt niet worden.
Terug bij de parkeerplaats bleken we voor de Wahkeena Falls te staan, lol! Kwestie van een enorm bord lezen die er recht voor stond. Mooi was ie wel, en we kwamen er door via de andere kant een
kort pad naar boven te lopen (zucht). De waterval valt 73 meter naar beneden.
Een halve mile (!) verderop was dan de big one! Multnomah Falls..... Wat ene prachtige waterval, bestaat uit twee delen en het water valt eerst 165 meter en dan nog eens 21 meter naar beneden.
Nog een attractie langs de rivier was de Bridge of the Gods, gebouwd in 1926 en bestaat uit staal. Alle attracties hier hebben trouwens prachtige indianen-legendes..... Helaas te lang om te
vertellen.
Bij het plaatsje Biggs zijn we het binnenland ingereden. En wat een verschil van landschap ineens! Zaten we eerst nog in de bossen en langs een prachtige rivier, reden we ineens in een verlaten
landschap met kale heuvels en verdord gras. We zagen wel de temperatuur oplopen van 12 graden (wat we gemiddeld de laatste dagen gehad hebben) naar 26,5 graden (zoals wij het het liefste
hebben)..... En: de ZON!
Ja, uiteindelijk werd het een geweldige dag met volop zon en warmte.....
We reden over een weg die ze Journey through Time noemen, de Oregon Scenic Byway. Via deze route waan je jezelf in het Wilde Westen en kon je je heel goed verbeelden hoe de huifkarren door het
landschap hebben gereden.
Bij het plaatsje Grass Vally in the middle of nowhere hebben we geluncht. We hoorden ineens harde countrymuziek bij een huis vandaan komen, dus het werd nog gezellig ook, hahaha.
Onderweg zagen we drie bergens met besneeuwde toppen, waarvan 1 de bekendste is: Mount Hood. Gelukkig zagen we deze wel met de sneeuw (al was het ver weg).
Het plaatsje Shaniko is een bekende ghost town in Oregon, er wonen nog wel een paar mensen. Prachtig die oude kerk, hoefsmit, de kroeg en de bank. Zelfs de kar voor de gevangenen stond er nog.
Bij Clarno was het landschap echt zo mooi, hier waren pallisades te zien.
Tussen het plaatsje Fossil en Mitchell zagen we ineens echt veel doodgereden dieren op de weg liggen, het viel echt gewoon op! Het was dus met recht een Road to Kill! We zagen dode herten, een
stinkdier met jong, een slang, zelf hebben we per ongeluk een eekhoorn doodgereden (sorry!), maar het Steve dan wel weer een duif gered...... Die lag versuft midden op de weg, dus die heeft hij in
de berm gelegd.
Om een bocht stak er voor onze auto ook ineens een hert over, we schrokken ons rot! De tweede wilde er achteraan springen, maar schrok van onze auto en sprong gelukkig weer terug. Pfiew, dat ging
net goed !
Bij de Painted Hills hebben we nog genoten van dit bizarre landschap en zijn we uiteindelijk in Prineville beland.
Op goed geluk zijn we de Best Western binnen gestapt en liggen we nu tevreden op een heerlijk bed.
Deze dag maakte gelukkig de dag van gisteren goed! En het ziet er naar uit dat we nu toch echt het slechte weer achter ons laten.
Opvllend aan de Staat Oregon: ontzettende verschillen in landschap in een uur tijd, de ZON en tanken aan de pomp moet gebeuren door een pompbediende..... Lol.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
