afstand: directe route 60 km / hotel: Best Western Navigator Inn

Wat later dan normaal hier onze ervaringen van de eerste dag in de USA. Er zijn wat verbindingsproblemen geweest en dan is er niets meer irritant dan te ontdekken dat je hele verhaal niet is opgeslagen, grrr.....

Onze vlucht met Delta in een A330 ging weer gladjes met fantastische uitzichten op Groenland en Canada. De GoPro werd flink getest en had een first-class uitzicht. Zeker toen we boven de North Cascades kwamen ten oosten van Seattle, wat een prachtig gezicht vanaf 10 km hoogte! Morgen zien we ze vanaf 1 m hoogte...

De Douane was weer een uitdaging, onze eerste ervaring met een selfscan-service. Hilariteit alom! Paspoort scannen, rechtervingers scannen, pasfoto maken..... Maar waarom moet ik toch zo bukken om goed in beeld te komen? Pfffff, wat een gekluns. Steve ging na mij, zette doodleuk de camera wat hoger om de foto te laten maken.... Whahahaha, wat een blonde actie van mij weer! Het resultaat was om je lachen dus in te houden bij de Douanier!

Bij de autoverhuur ging alles gladjes: geen extra bestuurder, geen extra verzekering en nee.... Deze SUV is echt groot genoeg voor ons twee.... Het resultaat: een mooie donkergrijze KIA Sportage. Wordt fijn rijden de komende 18 dagen.

On tour! We reden dwars door Seattle Centre om een blik te gaan werpen op de beroemde Space Needle. En toen wisten we het zeker: wij zijn geen stedentrippers! Man, wat een drukte! Bij de Space Needle was nergens een fatsoenlijke parkeerplek te vinden (oh ja, het was zaterdag..... zucht) dus hebben we de auto in een rustige straat 'even' aan de kant gezet om de nodige plaatjes te schieten. Check, meteen de flitstoerist uitgehangen... Lol!

Hierna wilden we richting het hotel in Everett, maar wat was er toch gebeurd hier in Seattle? Overal lagen boomtakken en andere rotzooi op de weg, mensen die bezig waren op de daken van hun huizen, verkeerslichten die het niet deden.... Zijn wij een storm misgelopen? Dat bleek dus. Het waaide nog steeds wel stevig, maar de temperatuur was goed en het was droog

.

Onderweg hebben we de eeerste Amerikaanse supermarkt weer bezocht en oh ja; van die schappen raak je bijna in de stress! En nu weet ik niet hoe het met de mensen in de staat Washington is gesteld, maar in deze supermarkt ga je bijna denken dat iedereen toch zwaar verslaafd is aan de alcohol! Er was een aparte sectie met bier, wijn en sterke drank wat de halve supermarkt vulde!!

Met een alternatieve route en iets meer kilometers zijn we eindelijk bij het hotel. Deze route hadden we zeker niet kunnen rijden zonder onze navigatie op de telefoon, dus ik promoot hem nog maar een keer: CoPilot. Het was inmiddels al 19:00 uur en de luiken gingen toen echt wel dicht. Dat maakt dat je dus om 04:30 uur de volgende ochtend wakker wordt en dus je reisverhalen van dag 1 (opnieuw) zit te tikken.......

Hoe heette die film ook alweer........ Ah, Sleepless in Seattle...